بررسی برهمکنش نیکل و آهن بر جذب آنها توسط گیاه ذرت (Zea mays L.) در یک خاک آهکی

نظر به اهمیت آهن و نیکل این پژوهش برای بررسی برهمکنش نیکل و آهن بر غلظت و مقدار جذب نیکل و آهن توسط گیاه ذرت انجام گرفت. برای این منظور آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، در یک خاک آهکی و با تیمارهای نیکل در چهار سطح (0، 10، 50، 100 میلی‌گرم از منبع سولفات نیکل) و آهن در پنج سطح (0، 10 و 20 میلی‌گرم به تفکیک از دو منبع سکوسترین آهن و سولفات آهن) با کاشت ذرت (رقم سینگل کراس 704) انجام گرفت. بعد از 90 روز، گیاهان برداشت و غلظت نیکل و آهن بخش هوایی و ریشه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح نیکل مصرفی، غلظت نیکل بخش هوایی به ترتیب 8/18، 1/41 و 1/97 درصد و غلظت نیکل ریشه به‌ترتیب 3/1، 6/4 و 2/9 برابر نسبت به شاهد افزایش یافت. اما با افزایش سطوح نیکل در خاک، غلظت آهن در بخش هوایی در سطوح 10، 50 و 100 میلی‌گرم نیکل بر کیلوگرم خاک به ترتیب 27/8، 1/16، 7/32 درصد نسبت به شاهد و غلظت آهن ریشه در سطوح 50 و 100 میلی‌گرم نیکل بر کیلوگرم خاک به‌ترتیب 7/8 و 3/9 درصد نسبت به شاهد کاهش معنادار یافت. همچنین با افزایش سطح آهن مصرفی، فاکتور انتقال نیکل در سطوح 10 و 20 میلی‌گرم آهن بر کیلوگرم خاک از منبع سولفات آهن به‌ترتیب 8/44 و 9/48 درصد و در سطح 10 میلی‌گرم آهن بر کیلوگرم خاک از منبع سکوسترین آهن 1/55 درصد نسبت به شاهد افزایش معنادار یافت. در نهایت چنین نتیجه گیری شد که برهمکنش آهن و نیکل تحت تأثیر منبع آهن قرار گرفت. اثر متقابل نیکل و آهن نیز بر مقدار جذب نیکل و آهن توسط بخش هوایی و ریشه و فاکتور انتقال آهن معنادار بود.